Έλεγε ο ΣΚΑΪ στις 29/03/09.
"ο 16χρονος εμφανιζόταν ως οπαδός του σατανά, [...] ενώ το θύμα ο 47χρονος έψαχνε ερωτικούς συντρόφους έναντι αμοιβής [...] στη μοιραία συνάντηση τους στο Ίντερνετ το θύμα πρότεινε στον 16χρονο να συνεβρεθούν ερωτικά για 60 δολάρια.[...] Φτάνουν (οι αστυνομικοί) γρήγορα στη σύλληψη του 16χρονου που ομολογεί ότι έκαναν χρήση ναρκωτικών και σε μια κρίση σεξουαλικού παροξυσμού σκότωσε τον 47χρονο όταν απειλήθηκε με μαχαίρι.[...] Ειδικοί μιλούν για τον κίνδυνο τυφλών ραντεβού στο Ιντερνετ και ακόμα ένα έγκλημα που σχεδόν είχε προαναγγελθεί μέσω διαδικτύου."
Δεν θα σταθώ ιδιαίτερα στο ότι ο ανήλικος 16χρονος θύτης έλαβε πρόσκληση από το 47χρονο θύμα για να κάνει χρήση ναρκωτικών και να πηδηχτούν. Θα σταθώ όμως στο ότι οι δημοσιογράφοι επιλέγουν ενσυνείδητα να δαιμονοποιήσουν το Ίντερνετ ξεχνώντας τον πρόσφατο θάνατο του ηθοποιού Νίκου Σεργιανόπουλου ο οποίος ενώ δεν χρησιμοποιούσε το Ίντερνετ πέθανε από μαχαίρι που κρατούσε ο αγοραίος ερωτικός του σύντροφος μέσα στο σπίτι του, αφού είχαν κάνει χρήση ναρκωτικών.
Το έγκλημα ταυτόσημο.
Διαφορά, η ηλικία των θυτών.
Ενήλικος ο δολοφόνος του Σεργιανόπουλου (αν πιστέψουμε την απαξιωμένη αστυνομία) ανήλικος ο δολοφόνος του παραγωγού. Το συμπέρασμα όμως δεν θα έπρεπε να είναι η δαιμονοποίηση του Διαδικτύου, ούτε φυσικά η δαιμονοποίηση διαφορετικών σεξουαλικών τάσεων. Ακόμα και τα ναρκωτικά ίσως δεν έπρεπε να τα κατηγορήσουμε ως αποκλειστικώς υπεύθυνα.
Όμως στην εν λόγω ιστορία είμαστε σίγουροι και βάζουμε φωτεινή ταμπέλα νέον στον ανήλικο και τον κάνουμε κατ' αποκλειστικότητα θύτη, ενώ θύματα είμαστε όλοι εμείς που βασιζόμαστε στα ΜΜΕ.
Το Ίντερνετ δεν είναι περισσότερο σατανικό και κακόβουλο από τους ανθρώπους που το χρησιμοποιούν. Όπως και ένα μαχαίρι, μπορεί να κόψει ψωμί ή να κόψει το νήμα μιας ζωής. Αφήστε δε που και η ανωνυμία που προσφέρει είναι κατ' ουσία ένα παραβάν, το οποίο μπορεί να παραμερισθεί πολύ εύκολα και νόμιμα με τα κατάλληλα εργαλεία από τις αρχές.
