Άνοιξα την τηλεόραση για 5 λεπτά και έκανα ζάπνιγκ μπας και βρω κανά ενδιαφέρον ντοκυμαντέρ. Έπεσα πάνω σε μεσημεριανάδικο του Aplha. Εκεί ο Παπανώτας (ο μόνος που γνωρίζω λόγω παλαιών τηλεοπτικών αμαρτιών) μαζί με άλλες πεντ' έξι σχοιάζαν δήλωση του Κραουνάκη ο οποίος "τόλμησε" να μιλήσει για την Παπαρίζου. Είπε λοιπόν το ένα εθνικό μουσικό τέρας ότι το άλλο εθνικό μουσικό τέρας δεν θα έπρεπε έχοντας πάρει το πρώτο βραβείο στη γιουροβίζιον να καταλήξει στην Χαμοστέρνας.
Έχω να κάνω την εξής σημαντική δήλωση: Ανοίγω την τηλεόραση και θέλω να ξεράσω. Θέλω να ξεράσω στη μούρη όλων αυτών των ειδικών και μη που μου κάθονται στο μάτι και στο λαιμό. Θέλω να ξεράσω στα μάτια τους, στα αυτιά τους, στη μύτη τους, θέλω να ξεράσω στο στόμα τους μπας και πνιγούν και το βουλώσουν. Και αφού τους ξεράσω θέλω να τους χέσω και πατόκορφα και να τους φτύσω. Μαζί τους θέλω να ξεράσω σε όλους εκείνους που τους επέλεξαν και όλους εκείνους (τα αφεντικά τους δηλαδή) που τους δίνουν βήμα. Δεν ζηλεύω τα λεφτά τους, σιχαίνομαι το ρόλο τους.
Ο λόγος είναι απλός. Είναι χυδαίοι. Είναι αισχροί. Είναι απαίσιοι. Είναι εντελώς απαθείς. Ζουν σε ένα δικό τους προσωπικό φαιδρό κόσμο και με κάνουν έξω φρενών.
Είναι λοιπόν το μεσημεριανο πάνελ και σχολιάζει την δήλωση. Είπε "κατέληξε" ο Κραουνάκης ή χρησιμοποίησε άλλη λέξη; Ποιο είναι το μήνυμα που θέλει να περάσει; Τι πρέπει να κρατήσουμε από τη δήλωση του; Έχει θετικό και αρνητικό κομμάτι; Γιατί να το πει αυτό; Είναι απαξίωση να δουλεύεις στη Χαμοστέρνας; Γιατί να μην δουλεύει στα μπουζούκια κανείς;
Μα τόσο σοβαροί προβληματισμοί πια, ισάξιοι ενός Μαρξ, ενός Λοκ, ενός Πλάτωνα ή ενός Ρουσσώ; Και για έναν τόσο σημαντικό διαγωνισμό όπως η Γιούροβίζιον! Πραγματικά θέλω να τους σπάσω την τηλεόραση στο κεφάλι και να τους τη φέρω καπέλο, μήπως έτσι αντιληφθούν όλοι αυτοί οι αυτόκλητοι διασκεδαστές και επί παντός σχολιαστές ότι αυτά που λένε μας αφήνουν παγερά αδιάφορους. Είναι απεχθείς μέχρι το μεδούλι.
Ο άρτος και τα θεάματα είναι πιθανόν καλά και αποκοιμίζουν, αλλά μόνο σε συνδιασμό. Τα λαμόγια της τηλεοπτικής εξουσίας δεν προσφέρουν άρτο όμως, μόνο θέαμα, ενώ οι άλλοι μας παίρνουν το άρτο από το στόμα.
Μήπως είναι ώρα για έναν τηλεοπτικό σταθμό που δεν θα έχει μεγαλοεπιχειρηματία για ιδιοκτήτη; Μήπως είναι ώρα για έναν τηλεοπτικό σταθμό από πολίτες για πολίτες; Στον οποίο δεν θα έχουν θέση τηλεμεσημεριανούδες, μαϊντανοί ναζιστές, και όλος αυτός ο συρφετός των τηλεπωνύμων που ουρλιάζει στο κενό.Λέω μήπως.
Έχω να κάνω την εξής σημαντική δήλωση: Ανοίγω την τηλεόραση και θέλω να ξεράσω. Θέλω να ξεράσω στη μούρη όλων αυτών των ειδικών και μη που μου κάθονται στο μάτι και στο λαιμό. Θέλω να ξεράσω στα μάτια τους, στα αυτιά τους, στη μύτη τους, θέλω να ξεράσω στο στόμα τους μπας και πνιγούν και το βουλώσουν. Και αφού τους ξεράσω θέλω να τους χέσω και πατόκορφα και να τους φτύσω. Μαζί τους θέλω να ξεράσω σε όλους εκείνους που τους επέλεξαν και όλους εκείνους (τα αφεντικά τους δηλαδή) που τους δίνουν βήμα. Δεν ζηλεύω τα λεφτά τους, σιχαίνομαι το ρόλο τους.
Ο λόγος είναι απλός. Είναι χυδαίοι. Είναι αισχροί. Είναι απαίσιοι. Είναι εντελώς απαθείς. Ζουν σε ένα δικό τους προσωπικό φαιδρό κόσμο και με κάνουν έξω φρενών.
Είναι λοιπόν το μεσημεριανο πάνελ και σχολιάζει την δήλωση. Είπε "κατέληξε" ο Κραουνάκης ή χρησιμοποίησε άλλη λέξη; Ποιο είναι το μήνυμα που θέλει να περάσει; Τι πρέπει να κρατήσουμε από τη δήλωση του; Έχει θετικό και αρνητικό κομμάτι; Γιατί να το πει αυτό; Είναι απαξίωση να δουλεύεις στη Χαμοστέρνας; Γιατί να μην δουλεύει στα μπουζούκια κανείς;
Μα τόσο σοβαροί προβληματισμοί πια, ισάξιοι ενός Μαρξ, ενός Λοκ, ενός Πλάτωνα ή ενός Ρουσσώ; Και για έναν τόσο σημαντικό διαγωνισμό όπως η Γιούροβίζιον! Πραγματικά θέλω να τους σπάσω την τηλεόραση στο κεφάλι και να τους τη φέρω καπέλο, μήπως έτσι αντιληφθούν όλοι αυτοί οι αυτόκλητοι διασκεδαστές και επί παντός σχολιαστές ότι αυτά που λένε μας αφήνουν παγερά αδιάφορους. Είναι απεχθείς μέχρι το μεδούλι.
Ο άρτος και τα θεάματα είναι πιθανόν καλά και αποκοιμίζουν, αλλά μόνο σε συνδιασμό. Τα λαμόγια της τηλεοπτικής εξουσίας δεν προσφέρουν άρτο όμως, μόνο θέαμα, ενώ οι άλλοι μας παίρνουν το άρτο από το στόμα.Μήπως είναι ώρα για έναν τηλεοπτικό σταθμό που δεν θα έχει μεγαλοεπιχειρηματία για ιδιοκτήτη; Μήπως είναι ώρα για έναν τηλεοπτικό σταθμό από πολίτες για πολίτες; Στον οποίο δεν θα έχουν θέση τηλεμεσημεριανούδες, μαϊντανοί ναζιστές, και όλος αυτός ο συρφετός των τηλεπωνύμων που ουρλιάζει στο κενό.Λέω μήπως.
No comments:
Post a Comment