Ακούω και ξανακούω για το μήνυμα των εκλογών.
Το μήνυμα που ελήφθη, το μήνυμα που δεν ελήφθη, το μήνυμα που αιωρείται μέχρις ότου το πιάσει κάποιος από αυτούς που πιάνουν πουλιά στον αέρα, αλλά θα μας κάνει την χάρη να πιάσει και το μήνυμα των εκλογών. Άλλοι ίσως να θελήσουν να πιάσουν τον Μάη, αν και αυτός αργεί ακόμα.
Τους ακούω να μιλάνε για σταρχιδισμό, αδιαφορία, βλακεία.
Το 50% που δεν προσήλθε να ψηφίσει στις ευρωεκλογές, μπορεί να ήταν κάτι από τα παραπάνω.
Ίσως όμως να ήταν κάτι άλλο. Γιατί όταν πηδάς κάποιον παρά τη θέληση του πρωί μεσημέρι βράδυ, ασταμάτητα και χωρίς σάλιο σε 24ωρες βάρδιες, όταν χρειάζεται κανείς δύο και τρεις δουλειές για να ζήσει και να ταΐσει της οικογένεια του αλλά και τους χαραμοφάηδες νταβατζήδες του, είναι λογικό στην πρώτη ευκαιρία για ξεκούραση να την απολαύσει όσο περισσότερο μπορεί.Από άγνοια ίσως, κούραση, ή όλα αυτά και όλα τα προηγούμενα.
Η δημοσκόπηση που μάλλον δεν έγινε και θα ήταν πιο ενδιαφέρουσα νομίζω είναι ποιοι ήταν όλοι αυτοί που πήγαν να ψηφίσουν και γιατί ψήφισαν; Οι βολεμένοι; Οι φανατικοί; Οι πελάτες; Οι οπαδοί; Οι κουμπάροι; Οι συγγενείς; Οι επιχειρηματίες; Οι φοροφυγάδες; Οι υπεράκτιοι; Οι δημόσιοι υπάλληλοι; Οι άνεργοι; Οι ιδιωτικοί υπάλληλοι;
Ποιοι τέλος πάντων είναι αυτοί που ψηφίζουν; Έχουν δουλειά; Έχουν όνειρα;
Δεν θέλω να ξέρω ούτε τη φάτσα τους, ούτε το όνομα τους. Θέλω απλά να ξέρω τι πιστεύουν
No comments:
Post a Comment