Βγήκα από το σπίτι βιαστικά πριν μερικές μέρες, 7 το πρωί, την ώρα που φεύγω κάθε πρωί για τη δουλειά. Στην ανατολή, βαριά σύννεφα, κρύβαν τον φθηνοπωρινό ήλιο και η μέρα προβλέπονταν μουντή. Καθώς οδηγούσα όμως, συνηδειτοποίησα ότι ο φωτισμός μου φαινότανε περίεργος, σαν να ήταν ξαφνικά απόγευμα αντί για χαράματα. Και σε μια στροφή του δρόμου το αντίκρυσα, προς τη δύση ορθώνονταν ένα απίστευτα ψηλό σύννεφο, σαν τα πυρηνικά μανιτάρια από τις δοκιμές του '50. Ακριβώς πάνω μου, μια μεγάλη ανέφελη περιοχή με το χαρακτηριστικό ουράνιο γαλάζιο. Και ο ήλιος, κρυμένος σχεδόν εντελώς από τα νέφη της ανατολής, αντανακλούσε τη λαμπρότητα του στα νέφη της δύσης δίνοντας την εντύπωση ότι η μέρα προσωρούσε κιόλας προς το τέλος της....

Νόμιμα ναρκωτικά = έσοδα για το κράτος

Το 2009 ανέβασα ένα κειμενάκι το οποίο είχε μερικές σκέψεις για τα ναρκωτικά.
Σήμερα 5 χρόνια μετά, στις ΗΠΑ η νομιμοποίηση της κάναβης είναι γεγονός, και τα έσοδα από τις πωλήσεις πολύ πολύ πραγματικά...

Ήμουν στη δουλειά σήμερα όπως και κάθε μέρα τα τελευταία δυο περίπου χρόνια. 

Απέναντι μου έξω από την τζαμαρία ορθώνεται ένας τοίχος ψηλός 8-10 μέτρα κρύβοντας μου κάθε θέα. Μόνη συντροφιά, αν μπορείς να την πεις έτσι, είναι οι δυο γάτες, και τα σπουργίτια που βρίσκουν καταφύγιο στις σωλήνες εξόδου του βρόχινου νερού πάνω στον τοίχο. Τα τιτιβίσματα τους, είναι το ευχάριστο διάλλειμα στην καθημερινή ρουτίνα. 

Το ένα από τα δύο γατιά είναι ιδιαιτέρως κυνηγετικό. Κάθε τρείς και λίγο κάποια κατσαρίδα, , κάποια ακρίδα, σκαθάρι ή κάποιο ποντίκι θα γίνει παιχνίδι στα νύχια του. Λιγότερο συχνά και κάποιο σπουργίτι. Το κακό είναι ότι δεν τα τρώει. Απλά τα σκοτώνει, παίζει μαζί τους, τα κάνει μπαλάκι και τα καταχωνιάζει σε κάποια μεριά του μαγαζιού να σιτέψουν.

Σήμερα, ανακάλυψα το γατί χωμένο σε μια άκρη της αποθήκης να βασανίζει ένα, ζωντανό ακόμα, σπουργίτι.Το γατί πήρε δρόμο με συνοπτικές διαδικασίες και κρατώντας ένα σακουλάκι πήρα το σπουργίτι στην παλάμη μου. Μην ξέροντας τι να το κάνω το κράτησα για λίγο εκεί σκεπτόμενος. Το πουλάκι ήταν ξαπλωμένο και ακίνητο. Ανοιγόκλεινε μερικές φορές τα μάτια και στα 5 -10 λεπτά που το κρατούσα, κουνησε το κεφάλι του 1-2 φορές. 

Το πόδι του είχε αίματα και τα φτερά εκεί ήταν στραπατσαρισμένα. Καθώς το κρατούσα είχα την αίσθηση ότι με παρατηρούσε με ένταση αλλά χωρίς φόβο. Λογικά η γάτα πρέπει να ήταν ο χειρότερος εφιάλτης του και εγώ κάποιος απομηχανής θεός. Καθώς το κρατούσα η ζεστασιά του κορμιού του διαπέρασε το ψυχρό πλαστικό και ζέσταινε την παλάμη μου. Εκπληκτικό συναίσθημα. Μετά σκαρφάλωσα σε κάτι ξύλα και μαλακά το έσπρωξα μέσα σε μια απο τις τρύπες υπερχείλησης που έχουν κάνει φωλιές και κουτσένοντας μπήκε μέσα.

Ελπίζω το γατί να μην το φτάνει.

the tactics used by lobbies and money wielding companies to shift public opinion out of focus...

https://s3.amazonaws.com/s3.documentcloud.org/documents/1349204/berman-at-western-energy-alliance-june-2014-doc.pdf