Ένας φανταστικός διάλογος για τα θετικά των ονλαιν αγορών

- Ξέρεις ρε μαλάκα τι μου αρέσει πολύ στο ίντερνετ;
- Τι ρε; Οι τσόντες;
- Όχι βρε ζώον. Το shopping. Λατρεύω να ψωνίζω ονλαιν. Βρίσκω κάτι που μ'αρέσει στα κλασσικά καταστήματα και μετά τρέχω να το ψωνίσω ονλαιν. Ψάχνω στο Skrouzt, ψάχνω στο bestprice στο ebay, το Amazon και αλλού. Ακόμα και αν έρχεται από την Κίνα, πιο φτηνό είναι. Σκέψου 23% ΦΠΑ που συχνά δεν πληρώνεις και ένα 30% κέρδος του εμπόρου που θα το φέρει στο μαγαζί του και αυτός από την Κίνα. Πάνω από τη μισή αξία του εμπορεύματος παραμένει στην τσέπη σου.
- Μα καλά, δεν πληρώνεις τελωνείο όταν είναι εκτός ΕΕ;
- Θεωρητικά ναι, πρακτικά επειδή είμαστε ξέφραγο αμπέλι συνήθως όχι. Παρεμπιπτόντως το Amazon χρεώνει 23% Ελληνικό ΦΠΑ. Ελπίζω μόνο και να τον αποδίδει κιόλας.
- Και ρε συ, αν όλοι ψωνίζαν ονλαιν, τα μαγαζιά θα κλείναν, άνθρωποι θα μέναν χωρίς δουλειά τα χρήματα πάνε στο εξωτερικό.
- Ναι μεν αλλά, έτσι και αλλιώς τα λεφτά πάνε στο εξωτερικό αφού τίποτα δεν κατασκευάζεται εδώ. Και δηλαδή τι, από το 30% που θα βγάλει ο έμπορος θα ζήσει όλη η Ελλάδα; Όσο για τις δουλειές, το τελευταίο που χρειαζόμαστε είναι πωλητές. Αλλά που να καταλάβει ο (επιχειρηματικός) κόσμος. Όταν ένα προϊόν είναι καλό και κάνει ό,τι υπόσχεται πουλάει από μόνο του. Αυτά που πρέπει να πρήξεις τον κόσμο να αγοράσει (και να γίνεις πλούσιος) είναι κάτι λαμογίστηκα παπαράκια που πωλούνται στο τελεμάρκετινγκ και σε παίρνουν τηλέφωνο και σε ζαλίζουν από το πρωί ως το βράδυ. Το θυμάσαι το γκάτζετ που μαγικά "ΘΑ ΜΕΙΩΝΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΡΕΥΜΑΤΟΣ";
- Ναι ρε, την άεργο ισχύ στα σπίτια, λές και είχαν ποτέ βιομηχανικό ρεύμα...
- Αυτό ακριβώς. Και τα άλλα τα "ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ ΒΡΑΧΙΟΛΙΑ" που σε κάνουν σούπερμαν και ταυτόχρονα ζεσταίνουν και το σπίτι, γιατί τόση ενέργεια πια να πάει χαμένη;
- Ναι αυτοί φάγαν και πρόστιμο πρόσφατα.
- Και σιγά μην τους λείψουν. Οπότε στο λέω να το ξέρεις. Ονλαιν shopping και άγιος ο Θεός. Και να σου πω και το άλλο, βγάζουμε τόσους πτυχιούχους που είτε αξίζουν είτε όχι δεν κάνουν για πωλητές. Τι θα πρωτοπουλήσουν σε ποιόν; Το εισόδημα μειώνεται, οι μισθοί κ συντάξεις πέφτουν, τα έξοδα μειόνωνται στα απαραίτητα δυνατά. Αυτό που θα έπρεπε να γίνει θα ήταν να εκπαιδεύσουμε προγραμματιστές από κούνια. Το λογισμικό για κινητά τηλέφωνα πχ έχει άνθηση και δεν έχει τους περιορισμούς των καταστημάτων. Φτιάχνεις κάτι χρήσιμο και λειτουργικό και το πουλάς όχι μόνο στην αμελητέα αγορά της Ελλάδας, αλλά στην παγκόσμια αγορά "εξυπνων" κινητών και ναι μεν υπάρχει πειρατεία, αλλά όταν έχεις 1 δις πιθανούς πελάτες ακόμα και αν αγοράσουν μόνο 10 χιλιάδες και άλλοι 100.000.000 κλέψουν την εφαρμογή, πάλι κερδισμένος είσαι γιατί κατάφερες από το τίποτα του χρόνου σου και την εγκεφαλική σου ουσία να έχεις έσοδα. Να δημιουργήσεις κάτι νέο, κάτι πρωτότυπο. Και όχι απλά να μεταπωλήσεις κάτι που φτιάχτηκε αλλού με γνώσεις και υποδομή αλλουνου. Όπως γράφανε κάπου ονλαιν "Smith described such monopolist rent-seekers, who in his day were typified by the landed gentry of England, as the great parasites in the capitalist order. They avoided productive labor, innovated nothing, created nothing—the land was already there—and made a great deal of money while bleeding those who had to pay rent. The initial phase of competition in Monopoly, the free-trade phase that happens to be the most exciting part of the game to watch, is really about ending free trade and nixing competition in order to replace it with rent-seeking." Και για να επιστρέψω στο αρχικό θέμα μας να σου πω και το άλλο. Ονλαιν υπάρχουν και τρελές ευκαιρίες σε μεταχειρισμένα είδη. Το πήρε ο άλλος και δεν το χρειάζεται πια, το παίρνεις εσύ και κάνεις τη δουλειά σου χωρίς να ξοδεύεις μια περιουσία. Άσε που ονλαιν μερικές φορές μπορείς να βρεις ό,τι χρειάζεσαι ακόμα και δωρεάν μέσα από σελίδες ανταλλαγής, ή απλά προσφοράς αντικειμένων που δεν τα χρειάζοντια πια. Έτσι βρήκα ρούχα για το μωρό, και παιχνιδάκια και κάτι άλλα μαντζαφλάρια.
- Ναι ρε γαμάτο.
- Για αυτό σου λέω ονλάιν και πάλι ονλάιν...