φωτιές και άλλα

Με αφορμή τη νέα φωτιά που ξεκίνησε στον Άγιο Στέφανο - Κρυονέρι (βράδυ) με εκνευρίζει απίστευτα η αναφορά σε σπίτια που κάηκαν, σε περιουσίες που χάθηκαν, και πλάνα από κατακαημένους να κλαίνε στην κάμερα για τα σπίτια που έχασαν. Δεν λέω, το να παλέβεις μια ζωή να χτίσεις ένα σπίτι και να το χάνεις σε χρόνο μηδέν από φωτιά, δεν είναι καθόλου ευχάριστο αλλά η διαφορά είναι ότι ένα σπίτι παίρνει μερικούς μήνες να χτιστεί. Ένα δάσος από αυτά που καίγονται συνήθως στην Πάρνηθα, στην Πεντέλη, και αλλού παιρνει ΔΕΚΑΔΕΣ χρονια να μεγαλώσει.
Επίσης το χτίσιμο - επισκευή σπιτιών τονώνει την οικονομία, (ακόμα και αν τα χρήματα προέρχονται απευθίας από το κράτος) και έχει άμεσα αποτελέσματα ενώ η ανάπτυξη ενός δάσους έχει μακροπρόθεσμα αποτελέσματα αλλά δεν έχει οικονομική συμμετοχή στο υπερπάντων ΑΕΠ.

Και βγάλτε επιτέλους τα Απάτσι με τα υπέρυθρα να βαράνε στο ψαχνό σε ό,τι κινείται στο δάσος βραδυνές ώρες. Και δεν χρεάζεται να χρησιμοποιούνε σφαίρες, μπορούν απλά να χρησιμοποιούν ανεξήτιλο χρώμα.