Άκουσα σήμερα ένα πεντάλεπτο απόσπασμα από τον αθέατο κόσμο του Χαρδαβέλα. Αν δεν έκανε στο παρελθόν βλακώδεις και απαράδεκτες εκπομπές, μπορεί να τον είχα σε μεγαλύτερη εκτίμηση και να τον παρακολουθούσα. Δεν έχει όμως αξιοπιστία.
Το θέμα αυτό καθε αυτό ήταν ενδιαφέρον και σοβαρό.
Υρδογονάνθρακες στη περιοχή νοτίως της Κρήτης και οι σχέσεις μας με τη Λυβυή για την οριοθέτηση της ΑΟΖ αποκλειστικής οικονομικής ζώνης. Νούμερα πήγαιναν και έρχονταν, σε ευρώ, κυβικά μέτρα σε χιλιόμετρα, από διάφορους ομιλητές μεταξύ των οποίων και κάποιος από τα ΕΛΠΕ.
Σκεφτόμουν λοιπόν το εξής. Αν δεν πρόκειται για όνειρο φθινοπωρινής νυκτός ούτε και συνομωσιολογικό σενάριο φαντασίας, λες να μας χώσαν στο μνημόνιο και στα χρέη μέχρι το λαιμό για να μπορούν να εκμεταλλεύονται τα ενδεχόμενα αυτά κοιτάσματα;
Οι Ελληνικές κυβερνήσεις έχουν επιδείξει μια απίστευτη υποτέλεια και σοβαρή προσοχή στο να παραχωρούν κυριαρχικά δικαιώματα και να υποκλίνονται πιο βαθειά από ότι ο Ομπάμα στους Σαουδάραβες. Μήπως λοιπόν και η κατάσταση οδεύει κατά κει; Γερμανία, ΕΕ και ΔΝΤ να βάλουν χαλαρό και αδέσμευτο χέρι στα κοιτάσματα αυτά;
Πχ αν άυριο μεθαύριο δεν μπορούμε να αποπληρώσουμε τα δάνεια και δεν μας δανείζουν άλλο ενώ ταυτόχρονα απαιτήσουν την αποπληρωμή τους με ανταλλαγή περιουσιακών στοιχείων δεν θα ανακουφιζόμασταν αν αντί για την Ακρόπολη πχ ζητούσαν την ελέυθερη χρήση της θαλάσσια περιοχής κάτω από την Κρήτη;
Η απόσταση μεταξύ Κρήτης και Λυβύης είναι κάτι λιγότερο από 200 μίλια (αν σκεφτείς και τη Γαύδο, ακόμα λιγότερα) που σημαίνει χοντρικά 100 μίλια αποκλειστικής οικονομικής ζώνης για μας και 100 για αυτούς.
Βέβαια η απληστεία είναι χαρακτιριστικό γνώρισμα κρατών με μιλιταριστικό παρελθόν ή παρόν και στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής αλλά και στρατιωτικής ισχύως ή έστω στρατηγικών συμμαχιών με τα συνοριακά κράτη είμαστε ελαφρώς γκαζμάδες.
Εδώ δεν έχουμε καταφέρει να λύσουμε το θέμα της ΑΟΖ με την Αίγυπτο με την οποία δεν έχουμε και καμία σοβαρή διαφορά όπως πχ με την Τουρκία ή την Αλβανία. Και με την Αλβανία που υπογράψαμε ένα κωλόχαρτο για την υφαλοκρηπίδα βολτάρισε λίγες μέρες μετά ένα τουρκικό σκάφος εκεί και αμέσως αποσύρανε την υπογραφή τους.
Τι να πει κανείς. Το μέλλον θα δείξει.
Είμαι σαφώς υπέρ τον ΑΠΕ, αλλά δεν παύω να είμαι και ρεαλιστής.
Το θέμα αυτό καθε αυτό ήταν ενδιαφέρον και σοβαρό.
Υρδογονάνθρακες στη περιοχή νοτίως της Κρήτης και οι σχέσεις μας με τη Λυβυή για την οριοθέτηση της ΑΟΖ αποκλειστικής οικονομικής ζώνης. Νούμερα πήγαιναν και έρχονταν, σε ευρώ, κυβικά μέτρα σε χιλιόμετρα, από διάφορους ομιλητές μεταξύ των οποίων και κάποιος από τα ΕΛΠΕ.
Σκεφτόμουν λοιπόν το εξής. Αν δεν πρόκειται για όνειρο φθινοπωρινής νυκτός ούτε και συνομωσιολογικό σενάριο φαντασίας, λες να μας χώσαν στο μνημόνιο και στα χρέη μέχρι το λαιμό για να μπορούν να εκμεταλλεύονται τα ενδεχόμενα αυτά κοιτάσματα;
Οι Ελληνικές κυβερνήσεις έχουν επιδείξει μια απίστευτη υποτέλεια και σοβαρή προσοχή στο να παραχωρούν κυριαρχικά δικαιώματα και να υποκλίνονται πιο βαθειά από ότι ο Ομπάμα στους Σαουδάραβες. Μήπως λοιπόν και η κατάσταση οδεύει κατά κει; Γερμανία, ΕΕ και ΔΝΤ να βάλουν χαλαρό και αδέσμευτο χέρι στα κοιτάσματα αυτά;
Πχ αν άυριο μεθαύριο δεν μπορούμε να αποπληρώσουμε τα δάνεια και δεν μας δανείζουν άλλο ενώ ταυτόχρονα απαιτήσουν την αποπληρωμή τους με ανταλλαγή περιουσιακών στοιχείων δεν θα ανακουφιζόμασταν αν αντί για την Ακρόπολη πχ ζητούσαν την ελέυθερη χρήση της θαλάσσια περιοχής κάτω από την Κρήτη;
Η απόσταση μεταξύ Κρήτης και Λυβύης είναι κάτι λιγότερο από 200 μίλια (αν σκεφτείς και τη Γαύδο, ακόμα λιγότερα) που σημαίνει χοντρικά 100 μίλια αποκλειστικής οικονομικής ζώνης για μας και 100 για αυτούς.
Βέβαια η απληστεία είναι χαρακτιριστικό γνώρισμα κρατών με μιλιταριστικό παρελθόν ή παρόν και στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής αλλά και στρατιωτικής ισχύως ή έστω στρατηγικών συμμαχιών με τα συνοριακά κράτη είμαστε ελαφρώς γκαζμάδες.
Εδώ δεν έχουμε καταφέρει να λύσουμε το θέμα της ΑΟΖ με την Αίγυπτο με την οποία δεν έχουμε και καμία σοβαρή διαφορά όπως πχ με την Τουρκία ή την Αλβανία. Και με την Αλβανία που υπογράψαμε ένα κωλόχαρτο για την υφαλοκρηπίδα βολτάρισε λίγες μέρες μετά ένα τουρκικό σκάφος εκεί και αμέσως αποσύρανε την υπογραφή τους.
Τι να πει κανείς. Το μέλλον θα δείξει.
Είμαι σαφώς υπέρ τον ΑΠΕ, αλλά δεν παύω να είμαι και ρεαλιστής.
No comments:
Post a Comment